In dit onderzoek heb ik ruimtes op schaal uitgewerkt in verschillende vormen. De eerste ruimtes zijn uitgevoerd in karton. Hier heb ik testen gedaan om het aantal decibels te meten. Dit heb ik gedaan met behulp van 8 geluiden, namelijk: een boor, een piep, wind, Hertz 40 - 60, Hertz 150 - 190, Hertz 350 - 450, Hertz 800 - 1000, Hertz 1900 - 2400. Hierna heb ik interieurs geplaatst in de ruimtes om te testen hoeveel deze interieurs het geluid verzwakten of versterkten. Dit heb ik met 8 verschillende interieurs gedaan en deze heb ik uitgevoerd in verschillende materialen. Hiervan heb ik de ruimtes waar de meeste significante waarden uit kwamen uitgevoerd in hout. Daarin heb ik dezelfde testen uitgevoerd en later vergeleken met de waarden van de ruimtes van karton. Uit de testen kwam naar voren dat in de ruimtes met de diepe hoeken zoals de driehoek of veelhoek, zoals het kruis, het geluid meer in de hoeken bleef hangen. Vervolgens liepen er meerdere geluidsgolven door elkaar heen waardoor uiteindelijk het geluid verzwakt of versterkt werd. In het geval er in een hoek een meubelstuk geplaatst zou worden, dan zou daar teveel of te weinig geluid aanwezig zijn gezien de geluidsbron. Dit wordt veroorzaakt doordat in deze hoeken geluid blijft hangen en niet door kan geven aan de rest van de ruimte. Rechte wanden zonder hoeken kunnen geluidsgolven weer reflecteren naar het midden van de ruimte waardoor het geluid in de gehele ruimte goed hoorbaar is.

In ruimtes met materialen die een hogere absorptiecoefficientie hebben, en met geluiden met een hogere frequentie waren de waardes niet constant. Dit komt doordat het geluid door de materialen wel of niet weerkaatst wordt. Wordt deze wel weerkaatst dan wordt er een een hoger decibel aantal gemeten, wordt het niet weerkaatst dan wordt er een lager decibel aantal gemeten. Hierdoor heb je eerst een verzwakking van geluidmeting, later een versterking.